Geen doodloper, maar een HART-loper
Op zondagochtend 26 september 2021 ben ik gaan hardlopen. Ik liep samen met iemand die aan het trainen was voor de marathon, hij zou 35 km lopen, ik de eerste 15 km ter ondersteuning. Het lopen ging zo goed dat ik besloot door te gaan en nog een eindje mee zou lopen, wat uiteindelijk resulteerde in een afstand van 25 kilometer voor mij. De verste afstand tot dan voor mij was ongeveer 20 kilometer. Het hardlopen ging zo lekker, ik was zo blij met het resultaat dat ik al juichend thuiskwam en toch stiekem wel trots was op mezelf! Drie uur later lag ik in het ziekenhuis met een middel-groot hart-infarct te vechten voor mijn leven. Na het dotteren ging het gelukkig weer snel wat beter en kwam het besef/ de zorg of het infarct geen gevolg zou zijn van het hardlopen..... Oei wat zou het pijn doen als ik niet meer mocht hardlopen.... Gelukkig stelde de cardioloog vast dat het in de genen zit, en ja dat het hardlopen het wellicht wat heeft aangewakkerd, maar dat het zeker niet de oorzaak was. Opluchting!
Maar ja een hart-infarct op 42 jarige leeftijd is wel vroeg, dus hoe ik ga ik hiermee om. Al redelijk snel ging de knop om naar werken aan herstel en ik wilde daar dolgraag een doel aan vastkoppelen: Een marathon lopen! Het wordt de marathon van Amsterdam, die gehouden wordt op 16 oktober, ongeveer een jaar na het incident. Op die manier wil ik dan een periode afsluiten. En dat lopen doe ik niet alleen voor mezelf, maar ik ga ook mijn best doen om geld in te zamelen voor de Hart-stichting.
De andere trigger is ook wel dat ik geluiden te hoor kreeg dat ik moest stoppen met dat "stomme" hardlopen: hardlopers zijn doodlopers is hierin een veel gebruikte zin. Daar heb ik juist de kracht uitgehaald door mijn titel voor actie van de Hart-stichting te maken naar: Geen doodloper, maar een HART-loper!
Ik zou het echt fantastisch vinden als jij, op welke manier dan ook, kan en wilt bijdragen zodat ik mijn doel haal. Natuurlijk wil ik daar ook graag iets voor terug doen zoals vermelding op mijn wedstrijd-shirt die ik draag tijdens de marathon. Alle beetjes helpen en ik zou het echt gaaf vinden!
Inmiddels is mijn oudste dochter(9jaar) samen met haar beste vriendin(die de verkoop-actie heeft verzonnen) druk bezig met armbandjes maken en om die vervolgens in de buurt te verkopen. De opbrengsten van de verkoop komen ten goede aan mijn actie voor de hartstichting. Dat is toch helemaal geweldig en hartverwarmend!
